Σκοτάδι. Μαύρο. Κι άλλο μαύρο. Κρύο. Κρύο πολύ. Κάτι κυλάει στο πόδι μου. Αίμα? Είναι αίμα? Μην είναι η γλώσσα του σκύλου μου? Δεν βλέπω. Δεν μπορώ να δω τίποτα. Δεν ακούω. Δεν ακούω τίποτα. Σκόνη στη μύτη μου. Χωματίλα. Μόλις που αναπνέω. Το χέρι μου. Το χέρι μου πονάει. Δεν το κουνώ. Δεν μπορώ. Σκίστηκε? Έσπασε? Δεν ξέρω. Τί έγινε? Πού είμαι? Ο δικός μου? Η δική μου? Οι δικοί μου? Θα με βγάλουν στο φως? Θα ζήσω? Θα πεθάνω? Μην πεθάνω! Δεν θέλω! Να ζήσω! Θέλω να ζήσω! Κι αν πεθάνω?? Δεν θα τους ξαναδώ? Κανέναν τους? Να τους αγκαλιάσω θέλω! Τώρα! Όλους τους! Πριν χαθούμε. Θέλω να αγκαλιαστούμε! Πού μου είσαστε! Ελάτε, αγκαλιάστε με! Ελάτε να σας αγκαλιάσω! Τώρα! Ελάτε κοντά μου!Κρυών..ω, παγ…ώνω, ελά…τε μου, δεν…δεν αναπν…
Αγνή Ζησίδου
Σύρος, 10.02.2023