Παρασκευή 17/11 και πηγαίνω στην παράσταση «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» με τις καλύτερες συστάσεις. Έχοντας ρίξει κάποιες κλέφτες ματιές στο βιβλίο του Τολστόι γνώριζα περί τίνος πρόκειται, δεν μπορούσα όμως να φανταστώ αυτό που θα βίωνα σε μια από τις σκηνές του θεάτρου Αλκμήνη.
Η παράσταση ξεκινάει και οι Γαλίτης και Κουρλαμπάς επιδίδονται σε μια εναλλαγή πολλών διαφορετικών ρόλων. Οι δυο τους υποδύονται όλους τους χαρακτήρες που εμφανίζονται στην παράσταση, όσο αφηγούνται και περιγράφουν γεγονότα-σταθμούς στη ζωή του πρωταγωνιστή.
Ο Ιβάν Ιλίτς ήταν ένα δικαστής. Ένας πετυχημένος δικαστής. Είχε μια ευτυχισμένη οικογένεια και ένα μεγάλο σπίτι. Ωστόσο τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Βλέπετε, ο πρωταγωνιστής μας είχε παραμελήσει την οικογένεια του για χάρη της δουλειάς του (και του τζόγου!), ενώ συντηρούσε το τεράστιο αυτό σπίτι του μετά βίας.
Όλα όμως θα αλλάξουν, όταν αρρωστήσει. Η δουλειά του, που κάποτε του προσέφερε καταφύγιο, θα τον γονατίσει και η σχέση με την οικογένεια του θα δοκιμαστεί από εντάσεις. Οι δυο ηθοποιοί μας δίνουν να καταλάβουμε ότι ίσως να μην είναι η αρρώστια αυτό που θα τον σκοτώσει τελικά. Ο Ιβάν Ιλίτς θα σταματήσει να πονά όταν παραδεχθεί πως δεν έζησε τη ζωή που ηθελε. Ο τρόπος που επέλεξε να ζήσει εμπεριείχε όλα τα πρέπει και τις προσταγές μια ολόκληρης κοινωνίας, και όχι τις πραγματικές του επιθυμίες. Τότε ο Ιβάν Ιλίτς θα βρει τη λύτρωση, αλλά θα είναι αργά.
Το μήνυμα έχει δοθεί από την αρχή με τη σκηνή στην κηδεία του. Μπορεί ο πρωταγωνιστής να βρήκε τη γαλήνη του κάνοντας τον απολογισμό μιας όχι και τόσο ονειρικής τελικά ζωής, όμως το σκεπτικό και η φιλοσοφία των ανθρώπων γύρω του έμειναν ίδια. Η γυναίκα του προσπάθησε να πάρει όσα περισσότερα χρήματα γίνεται ως σύνταξη χηρείας για να συντηρήσει το πλουσιοπάροχο lifestyle της, ενώ οι συνάδελφοι του έδειχναν το καλό τους πρόσωπο μέσω συλλυπητηρίων προκειμένου να προαχθούν στη θέση του.
Όπως αναφέρεται και στην παράσταση, ίσως, όταν έρθει η σειρά τους να πεθάνουν, να καταλάβουν.
Η απίστευτη χημεία των δυο ηθοποιών στη σκηνή καθώς και η εξαιρετική σκηνική σύνθεση απογειώνουν την παράσταση. Γαλίτης και Κουρλαμπάς δίνουν τις ερμηνείες της ζωής τους χαρίζοντας μας μια μοναδική εμπειρία. Ίσως ακουστεί υπερβολικό, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης οι δυο ηθοποιοί έμοιαζαν σαν να είχαν κάποια άτυπη σύμβαση με εμάς, τους θεατές, που ανέφερε πως θα άφηναν ψυχή και σώμα πάνω στη σκηνή. Η ενέργεια τους και η λεπτομερειακή προσέγγιση του έργου από την αρχή μέχρι το τέλος, οδήγησαν τελικά στην αποθέωση τους από το έκπληκτο με το θέαμα κοινό.
Παντελής Ρούσσος | Pearpr