«Καραντίνα» μια λέξη που άλλαξε τη ζωή μας!
Τις πρώτες μέρες το πήρα στραβά διότι ακυρωθήκαν οι συναυλίες μου και μου βγήκε στενοχώρια μιας και είχαμε πολύ δουλειά στήσει ένα πολύ επιτυχημένο project τo οποίο σταμάτησε απότομα. Μιλώ για το αφιέρωμα στο Στέλιο Καζαντζίδη με κουαρτέτο εγχόρδων το οποίο έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και 4 sold out παραστάσεις -τόσες μόνο πρόλαβα- και μια πολύ επιτυχημένη προβολή του project στην δημόσια τηλεόραση.
Αφού λοιπόν όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος πέρασα τα κάτω μου δυο τρεις μέρες με σειρές στο Netflix και πατατάκια άρχισα σιγά σιγά να παίρνω τα πάνω μου και αυτό έγινε με αυτό το μαγικό μουσικό οργανάκι που λέγετε ακορντεόν.
Το πήρα λοιπόν στα χέρια μου και άρχισα να το ανακαλύπτω και πάλι διότι ας μη ξεγελιόμαστε όλα αυτά τα χρόνια η σκληρή δουλειά δε μου έδινε τη πολυτέλεια του απαιτούμενου χρόνου μελέτης. Μπήκα λοιπόν σε μια διαδικασία τόσο δημιουργική που μου αναπτέρωσε το ηθικό και αντέστρεψα την αρνητική κατάσταση σε φωτεινή και ελπιδοφόρα.
Εξάλλου εν μέσω καραντίνας ήρθαν και κάποιες όμορφες προτάσεις συνεργασίας κυρίως από το εξωτερικό.
Όπως την συμμετοχή μου μαζί με διεθνείς καλλιτέχνες από όλο το κόσμο στο τραγούδι “We Are 1 World” τα έσοδα του οποίου διατίθενται στο τμήμα του Ερυθρού Σταυρού για την καταπολέμηση της πανδημίας, μέχρι τη συμμετοχή μου στην καμπάνια του ΕΟΤ “Greece Fροm Home”.
Από την άλλη, το τραγούδι μου σε μουσική/στίχο “Ζωντανός Ουρανός” που τραγουδάει ο διάσημος Ιρανός Roozbeh Nematollahi (τα γυρίσματα του video-clip έγιναν στην Ελλάδα πριν τη κρίση στη Σαντορίνη και αναμένουμε τη κυκλοφορία του)… αλλά και πολύ επιτυχημένα livestreaming από το σπίτι με το ακορντεόν μου και τον Στέλιο Γενεράλη τον σύζυγο μου στα τύμπανα με πάνω από 50.000 προβολές και εκατοντάδες θετικά σχόλια…
Από την άλλη κάθε πρωί έβλεπα την ακρόπολη από το μπαλκόνι μου (μιας και έχω την τύχη να μένω σε 6ο όροφο και να την έχω απέναντι μου) τόσο καθαρά σαν να την έχω δίπλα μου αφού δεν υπήρχε νέφος και αυτή η ησυχία, ήταν τόσο γαλήνια αφού σκεφτόμουν μόνη μου και χαμογελούσα μέσα μου ότι πλέον οι προσευχές μας θα εισακούγονται πολύ καλυτέρα, αφού οι ουρανοί είναι ανοιχτοί μιας και καθάρισε η ατμόσφαιρα.
Να η ευκαιρία να σκαλίσουμε όλοι το «μέσα μας» να αναζητήσουμε πιο βαθιά τον εαυτό μας αυτόν που φοβόμαστε και τον κρύβουμε πίσω από το δαχτυλάκι μας!
Ασφαλώς ο χρόνος με τη κόρη μου το παιχνίδι μας τις ιστορίες και τις κουβέντες μας ήταν πιο ποιοτικός και δίχως πίεση…
Μια άλλη ευτυχής συγκυρία ήταν η γιορτή μου και τα γενέθλια μου όλα κοντά κοντά! έλαβα τόσες μα τόσες πολλές ευχές στα social media στα τηλέφωνα στα μηνύματα και γενικότερα που με έκαναν πολύ χαρούμενη και με γέμισαν αισιοδοξία…
Η ανησυχία μου για τις οικονομικές συνέπειες όλου του πλανήτη αλλά κυρίως της χώρας μου που μόλις είχε αρχίσει να σηκώνει κεφάλι ύστερα από μια δεκαετία κρίσης και μνημονίων, είναι μεγάλη αλλά όπως πάντα θα δω θετικά όλη τη κατάσταση με την ελπίδα ότι ο πολιτισμός και ο τουρισμός στη χώρα μας θα βοηθήσουν να επανέλθουμε γρήγορα και όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Εύχομαι γρήγορη ανάκαμψη σε όλον τον πλανήτη!!!
Άντζυ ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνεις να αναφερθώ σε αυτή την αλλιώτικη περίεργη και πρωτόγνωρη περίοδο της ζωής μου!