ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ 2020
Πόσο δυστοπικό και τρομακτικό αυτό το σενάριο που ζούμε...
Έτσι ξαφνικά μια μέρα αφήσαμε την τρελή καθημερινότητα μας και κλειστήκαμε στα σπιτάκι μας!
Είναι δύσκολο, περίεργο να μένεις σπίτι σου όλη μέρα με μόνη συντροφιά τον εαυτό σου;;; Αυτή η ερώτηση με έκανε να σκεφτώ πως η καραντίνα είναι η ευκαιρία μου να ηρεμήσω, να ξεκουραστώ, να χαλαρώσω αλλά και να γεμίσω τον χρόνο μου μόνο με δημιουργικές για μένα ασχολίες. Ταινίες, βιβλία, σεμινάρια, ξυλουργικές εργασίες είναι μερικές απ΄ αυτές. Πόσο ανάγκη έχουμε την τέχνη τελικά!!!
Φυσικά οι σκέψεις πως υπάρχει κόσμος που δεν έχει καν σπίτι και γενικά που περνάει δύσκολα για οποιονδήποτε λόγο άρχισαν να γεμίζουν το μυαλό μου και που δεν έπρεπε να με απασχολούν μόνο τώρα αλλά και πριν την καραντίνα. Όλοι πειθαρχήσαμε για να μπορέσουμε να “σωθούμε” απ΄ αυτόν τον ιό, μιας και μας αφορά όλους. Ας κάνουμε λοιπόν, που και που, δεύτερες σκέψεις για το τι είναι η ζωή... η συντροφικότητα! Γιατί όσο καλά και να περνάω στο σπίτι μου με τις ανέσεις μου, τον υπολογιστή μου κλπ τίποτα δεν συγκρίνεται με την επαφή...!!! Μόλις τελειώσει όλο αυτό θα ήθελα να αγκαλιάσω πολύ κόσμο και να με αγκαλιάσουν. Να συνδεθώ περισσότερο και πιο ουσιαστικά με κάποιους ανθρώπους. Μου λείπει θάλασσα και η ελευθερία που μου χαρίζει η θέα της, οπότε και θα είναι ο πρώτος μου προορισμός!
Με λίγα λόγια το πιο δημιουργικό που μπορούσα να κάνω είναι να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και να παραδεχτώ πως χωρίς την ουσιαστική επαφή με την φύση και τους συνανθρώπους μου δεν χάνω απλά την ουσία και την ομορφιά της ζωής αλλά μου στερώ το δώρο αυτό της ύπαρξης μου!!