1. Ποια θεατρική παράσταση επιλέξατε πρόσφατα να παρακολουθήσετε και γιατί;
Την παράσταση: "ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ" του Γιώργου Ηλιόπουλου. Την είχα δει πριν από 3 χρόνια, όμως την είδα πρόσφατα ξανά γιατί μου άρεσε, και γιατί ο Γιώργος είναι αγαπημένος φίλος και «μελισσάκι» τρελό...
2. Πόσο συχνά είστε θεατής θεατρικών παραστάσεων;
Βλέπω, τουλάχιστον, 3 με 4 παραστάσεις τον μήνα...
3. Στην Αθήνα, κάθε χρόνο, υπάρχει υπερ -πληθώρα θεατρικών παραστάσεων. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο γύρω από αυτό.
Κατά την γνώμη μου είναι πάρα πολλές! Και, δυστυχώς, δεν υπάρχουν τόσοι θεατές, τόσος κόσμος που να μπορέσει να τις δει όλες, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ηθοποιοί όχι μόνο να μην αμείβονται, αλλά και να αναγκάζονται πολλές φορές να βάζουν ακόμα και χρήματα από την τσέπη τους… ώστε να μπορέσουν να παρουσιάσουν την δουλειά τους. Καλό θα ήταν, το Υπουργείο Πολιτισμού να μοιράζει τις επιχορηγήσεις σε περισσότερες ομάδες, δίνοντας έστω από λιγότερα χρήματα. Αντί να παίρνουν π.χ. κάποια 10 θεατρικά σχήματα από 100.000 και 130.000 ευρώ το καθένα, ας δώσει από 20.000 σε περισσότερες ομάδες. Έτσι θα μπορέσουν να εργαστούν περισσότεροι ηθοποιοί, και οι οποίοι έτσι, παίρνοντας έστω ένα συμβολικό πόσο, θα μπορούν να ζουν, τουλάχιστον, με αξιοπρέπεια...
4. Πώς είναι να παρακολουθεί κανείς θέατρο στο εξωτερικό. Έχετε ανάλογη εμπειρία;
Σίγουρα τα περισσότερα θέατρα στο εξωτερικό συνήθως έχουν άλλες τεχνικές δυνατότητες από ό,τι έχουν τα δικά μας εδώ. Ελάχιστα είναι τα θέατρα στην Ελλάδα που μπορούμε να πούμε ότι έχουν τις υποδομές που έχουν τα θέατρα στο εξωτερικό. Στο εξωτερικό, βλέπετε, έχουν και επενδύουν περισσότερα χρήματα. Πληρώνουν τους ηθοποιούς, ακόμα και τις πρόβες τους - τα αυτονόητα δηλαδή! Αλλά και οι θεατές, στο εξωτερικό, σέβονται τους ηθοποιούς, και την ώρα της παράστασης δεν μιλούν στα κινητά, δεν τρώνε, και δεν μπαίνουν στα social media να απαντήσουν (εκείνη την ώρα!) στα μηνύματα τους - με λίγα λόγια, απολαμβάνουν την παράσταση που πλήρωσαν για να δουν...
5. Με μια λέξη: πώς χαρακτηρίζετε το θέατρο του καιρού μας;
Αμήχανο...
6. Ποια ήταν η πρώτη σας εμπειρία με την τέχνη του θεάτρου; Τι κρατάει άσβεστο η μνήμη σας από αυτή την πρώτη εμπειρία;
Πιτσιρικάς, γύρω στα 7, είχε έρθει στο νησί που μεγάλωσα, στην Ρόδο, κάποιος θίασος… Είχα μαγευτεί από την πρωταγωνίστρια, από τα κοστούμια, απ’ την όλη ατμόσφαιρα - γοητεύτηκα.
7. Αν δεν ήσασταν ηθοποιός, με ποιον άλλο κλάδο -που άπτεται της θεατρικής τέχνης- θα θέλατε να είχατε καταπιαστεί;
Έχω ασχοληθεί και με την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων… Νομίζω ότι κι αυτό μπορώ να το κάνω καλά, όποτε θα έλεγα: οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής.
8. Πόσο τυχερός είναι ένας ηθοποιός, που βιώνει όλο αυτό το ταξίδι;
Είναι ευχής έργον να μπορείς να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα, και να ζεις… και από αυτό, και μέσα σε αυτό! Είναι, πράγματι, μεγάλη τύχη και ακόμα μεγαλύτερη… ευλογία.
9. Ο Αυστροαμερικανός σκηνοθέτης Μπίλυ Γουάιλντερ έχει πει ότι ένας σκηνοθέτης πρέπει να είναι αστυνόμος, νοικοκυρά, ψυχαναλυτής, συκοφάντης και καθίκι. Η σκηνοθεσία ποια στάδια ακολουθεί μέχρι να υλοποιήσει έναν - έναν τους στόχους της;
Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται ο ηθοποιός είναι, αγάπη, εμπιστοσύνη, και μια μεγάλη αγκαλιά για να αισθανθεί ασφαλής. Αν του τα παρέχει αυτά ο σκηνοθέτης, τότε μπορεί να δώσει τον καλύτερο εαυτό του. Υπάρχουν, βέβαια, και ηθοποιοί που εκμεταλλεύονται αυτήν την αγάπη και την εμπιστοσύνη, οπότε εκεί μπορεί να χρειάζονται, ίσως, και όλα αυτά που λέει ο Γουάιλντερ… - άβυσσος...
10. Σας έχει τύχει να παρακολουθήσετε κάποια θεατρική παράσταση πάνω από μία φορά; Κι αν ναι, ποια ήταν αυτή και γιατί;
Ναι, αρκετές! Όπως σας είπα και πριν το "ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ", τους " 12 ΕΝΟΡΚΟΥΣ", το "INTERVIEW"… - είναι κάποιες από αυτές που έχω δει πάνω από 2 φορές, και τις έχω δει γιατί μου άρεσαν πάρα πολύ.
11. Αν δεν σας αρέσει μια θεατρική παράσταση, είναι μονόδρομος για εσάς η "εγκατάλειψή" της;
Δεν φεύγω από παραστάσεις… Από ευγένεια, αλλά και από σεβασμό στους συναδέλφους για τον κόπο και τον χρόνο που έχουν αφιερώσει για να ανέβει αυτή η παράσταση στην σκηνή… θα μείνω να την δω!
12. Ποια στοιχεία συμβάλλουν στην καλλιτεχνική κυρίως επιτυχία μιας θεατρικής παράστασης;
Το κείμενο, η σκηνοθεσία, οι ηθοποιοί, οι δημόσιες σχέσεις, το θέατρο, και… η τύχη!
13. Πιστεύετε ότι το θέατρο πρέπει να χωρίζεται σε ποιοτικό κι εμπορικό;
Όχι! Δεν νομίζω ότι το εμπορικό δεν μπορεί να είναι συνάμα και ποιοτικό, ή το αντίθετο.
14. Ποιο είναι το θεατρικό κείμενο που ξεχωρίζετε;
"Ο ΜΕΓΑΣ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗΣ", του Φιόντορ Ντοστογιέβσκυ. Είναι ένα κείμενο που τα έχει πει όλα, και το οποίο παρόλο που είναι γραμμένο πριν από τόσα χρόνια, μιλάει για όλα αυτά που μας συμβαίνουν τώρα, αυτό το τελευταίο διάστημα.
15. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας και σκηνοθέτης; Κι εντός και εκτός συνόρων.
Θα πω ξένους… Λοιπόν, μου αρέσει ο Λόρκα, και ο Καζάν.
16. Με ποιον σκηνοθέτη, που δεν έχετε συνεργαστεί ως τώρα, θα θέλατε να συνεργαστείτε στο άμεσο μέλλον;
Με αρκετούς, αλλά αν πρέπει να πω έναν η μία θα πω… με την Κωνσταντίνα Νικολαΐδη.
17. Το 2020, γέμιζαν οι θεατρικές αίθουσες στην Ελλάδα; (πριν την πανδημία) Παραμένει το θέατρο εκείνη η λαϊκή τέχνη, που είναι αναγκαία για τον μέσο άνθρωπο;
Ναι, νομίζω ότι ο Έλληνας αγαπάει το θέατρο. Το θέατρο είναι μεγάλη θεραπεία. Ο Έλληνας θεατής το έχει ανάγκη. Είναι φάρμακο για την ψυχή μας, είναι στο DNA μας, είναι ζωντανός οργανισμός, αναπνέουμε μαζί… Ας ευχηθούμε ότι σύντομα θα τελειώσουν όλα αυτά που τώρα μας έχουν αναγκάσει να μείνουμε στο σπίτι (για να μπορέσουμε να προστατέψουμε και τους εαυτούς μας, και αυτούς που αγαπάμε), και θα βγούμε πάλι έξω στην ζωή πιο δυνατοί και έτοιμοι… να γεμίσουμε ξανά τα θέατρα και τις καρδιές μας.
18. Ποια είναι η πιο δυνατή συγκίνηση, που σας έχει προκληθεί ποτέ σε θεατρική παράσταση;
Ως θεατής, από την παράσταση του έργου "Νουμηνία" της Ματίνας Μόσχοβη, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου. Εκεί συμμετείχε ο υπέροχος τραγουδιστής Ηλίας Κλωναρίδης! Υποδυόταν έναν παππού ψάλτη - ο κύριος Κλωναρίδης για όσους δεν το γνωρίζουν ψέλνει καταπληκτικά! Όποτε, λοιπόν, έβγαινε στην σκηνή και έψελνε, τα δάκρυά μου κυλούσαν από μόνα τους - ήταν από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έχω βιώσει σε παράσταση.
19. Θυμώσατε ποτέ κατά την διάρκεια θεατρικής παράστασης;
Ναι, και αναγκάστηκα, δυστυχώς, να σταματήσω την παράσταση για να πω σε έναν κύριο να κλείσει το κινητό του, να σταματήσει να μιλάει, και… αν έχει την καλωσύνη να βγει έξω. Το γεγονός ότι κάποιοι θεατές, κατά την διάρκεια της παράστασης έχουν το κινητό τους ανοιχτό, κι αυτό ξαφνικά κτυπάει δυνατά, και εκείνοι μάλιστα απαντούν, και λένε «δεν μπορώ να μιλήσω τώρα», με τρελαίνει...
20. Κάνετε όνειρα, καλλιτεχνικά ή παντός είδους, σαν να είστε είκοσι χρόνων; Μοιραστείτε μαζί μας κάποια από αυτά.
Αλίμονο, αν δεν έκανα! Τα όνειρα δεν έχουν ηλικία! Δεν θα τα μοιραστώ, όμως, με κανέναν… Όχι γιατί έχω κάτι προσωπικό μαζί σας, αλλά γιατί προτιμώ να έχω την χαρά να σας τα φανερώσω όταν θα πραγματοποιηθούν.
21. Αν είχατε την μεταφυσική δυνατότητα να συναντήσετε ένα ιερό τέρας της τέχνης, που σήμερα δεν υπάρχει, ποιο θα ήταν αυτό;
Είναι πάρα, μα πάρα πολλά - θα ήθελα να είχα την δυνατότητα να τα συναντήσω όλα! Αλλά, αφού πρέπει να πω ένα, θα πω: την Γκρέτα Γκάρμπο.
22. Ποιο τραγούδι ακούγατε (γιατί κάποιο σίγουρα ακούγατε) όσο απαντούσατε τις παραπάνω ερωτήσεις;
Ακούω κάτι, αλλά δεν είναι τραγούδι. Είναι ένας εκκλησιαστικός ύμνος, το: "Αγνή Παρθένε Δέσποινα".
Κωστής Σαββιδάκης
Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε κάθε βράδυ από την συχνότητα του ΑΝΤ1 τον Κωστή Σαββιδάκη ως παπα-Γρηγόρη στις "Άγριες Μέλισσες". Στον κινηματογράφο θα τον δούμε το 2020 να συμπρωταγωνιστεί σε τρεις ταινίες μεγάλου μήκους, ''ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΤΟΥ ΒΟΣΚΟΥ" του Γιάννη Στραβόλαιμου, το ''ΤΙΣΙΣ'' του Γεώργιου Ευαγγελόπουλου την ''ΕΞΟΡΙΑ'' του Βασίλη Μαζωμένου, και μια μικρού μήκους ''ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ'' του Γιώργου Λεοντακιανάκου.