1. Ποια θεατρική παράσταση επιλέξατε πρόσφατα να παρακολουθήσετε και γιατί;
Παρακολούθησα το μιούζικαλ Phantom of the Opera από το West End που ήρθε για λίγες παραστάσεις στην Αθήνα. Είναι ένα μιούζικαλ που λατρεύω και κάθε φορά που το βλέπω ή ακούω τη μουσική κλαίω σαν μικρό παιδί.
2. Πόσο συχνά είστε θεατές θεατρικών παραστάσεων;
Προσπαθώ να πηγαίνω όσο το δυνατόν πιο συχνά γιατί τροφοδοτούμαι και εμπνέομαι. Ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω πως το σινεμά είναι η μεγάλη αδυναμία μου και πηγαίνω ακόμα πιο συχνά.
3. Στην Αθήνα, κάθε χρόνο , υπάρχει υπερ- πληθώρα παραστάσεων. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο γύρω από αυτό.
Κάθε τι ’’υπέρ’’ δεν είναι καλό. Αν όλες αυτές οι παραστάσεις έχουν να πουν κάτι στον θεατή, αν αφορούν ή ψυχαγωγούν τότε καλά κάνουν και υπάρχουν.
4. Πώς είναι να παρακολουθεί κανείς θέατρο στο εξωτερικό; Έχετε ανάλογη εμπειρία;
Ναι, στο Λονδίνο και στη Μαδρίτη. Είναι πανέμορφη εμπειρία έστω κι αν δεν καταλαβαίνεις όλα όσα λένε. Αν ο σκηνοθέτης έχει δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα, αν το σώμα του ηθοποιού είναι ζωντανό και ο ηθοποιός είναι παρών στη σκηνή τότε δεν υπάρχει πρόβλημα όσον αφορά τη γλώσσα.
5. Με μία λέξη: πώς χαρακτηρίζετε το θέατρο του καιρού μας;
Αναποφάσιστο.
6. Ποια ήταν η πρώτη σας εμπειρία με την τέχνη του θεάτρου; Τι κρατάει άσβεστο η μνήμη σας από αυτή την πρώτη εμπειρία;
Έκτη δημοτικού . ’’Ο κύκλος με την κιμωλία’’ του Μπ. Μπρεχτ. Ένας πολύ μικρός κωμικός ρόλος που τελικά ’’έκλεψε’’ την παράσταση. Από τότε σκέφτηκα πως θα ήθελα να ασχοληθώ με αυτή την τέχνη για να κάνω τους ανθρώπους να γελάνε και να περνάνε καλά.
7. Αν δεν ήσασταν ηθοποιός, με ποιον άλλο κλάδο – που άπτεται της θεατρικής τέχνης- θα θέλατε να είχατε καταπιαστεί;
Σίγουρα σκηνοθέτης. Είμαι τελειομανής, μου αρέσει να έχω τον έλεγχο, να λέω τη γνώμη μου, είμαι απαιτητική στη δουλειά μου οπότε πιστεύω πως θα μπορούσα να αντεπεξέλθω σ’ αυτόν τον ρόλο.
8. Πόσο τυχερός είναι ένας ηθοποιός που βιώνει όλο αυτό το ταξίδι;
Τυχερός και άτυχος την ίδια στιγμή. Τυχερός γιατί μέσω αυτής της δουλειάς μπορεί να μεταμορφωθεί σε όποιον θέλει και να ταξιδέψει σε όποια εποχή και χώρα θέλει. Γενικά, θεωρώ πως βιώνει την ίδια τη ζωή τελείως διαφορετικά από τον μέσο άνθρωπο και τις περισσότερες φορές αντισυμβατικά. Την ίδια στιγμή, όμως, είναι και άτυχος, αν ζει στην Ελλάδα, αφού οι ευκαιρίες είναι λίγες για να ζήσει όλο αυτό το όνειρο και βιώνει σχεδόν σε καθημερινή βάση την ανασφάλεια.
9. Ο Αυστροαμερικανός σκηνοθέτης Μπίλυ Γουάιλντερ έχει πει ότι ένας σκηνοθέτης πρέπει να είναι αστυνόμος, νοικοκυρά, ψυχαναλυτής, συκοφάντης και καθίκι. Η σκηνοθεσία ποια στάδια ακολουθεί μέχρι να υλοποιήσει έναν – έναν τους στόχους της;
Όταν θα γίνω σκηνοθέτης θα σας πω! Ανυπομονώ! Πάντως, συμφωνώ απολύτως πως πρέπει να είναι όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα.
10. Σας έχει τύχει να παρακολουθήσετε κάποια θεατρική παράσταση πάνω από μία φορά; Κι αν ναι, ποια ήταν αυτή και γιατί;
Όχι, γιατί κάθε παράσταση είναι διαφορετική και θέλω να κρατάω πάντα την πρώτη εντύπωση που μου δημιούργησε. Αντίθετα, μια ταινία που αγαπώ μπορώ να τη δω και 100 φορές!
11. Αν δεν σας αρέσει μια θεατρική παράσταση, είναι μονόδρομος για εσάς η ’’εγκατάλειψή’’ της;
Είτε ως μέλος της παράστασης είτε ως θεατής δεν το έχω κάνει ποτέ. Πρέπει να υποστηρίζουμε τις επιλογές μας μέχρι τέλους, να σεβόμαστε τη δουλειά των συναδέλφων και όλων των συντελεστών και να μην τους κρεμάμε.
12.Ποια στοιχεία συμβάλλουν στην καλλιτεχνική κυρίως επιτυχία μιας θεατρικής παράστασης;
Το κείμενο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Να αγγίζει τον θεατή , να μιλάει στην ψυχή του. Έπειτα, μια πολύ καλή ομάδα ηθοποιών και η σκηνοθετική ματιά.
13.Πιστεύετε ότι το θέατρο πρέπει να χωρίζεται σε ποιοτικό κι εμπορικό;
Οποιοσδήποτε διαχωρισμός στις τέχνες είναι λάθος γιατί κατά τη γνώμη μου κάθε έργο έχει μέσα του και το εμπορικό και το ποιοτικό.
14.Ποιο είναι το θεατρικό κείμενο που ξεχωρίζετε;
Οιδίποδας Τύραννος.
15.Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας και σκηνοθέτης; Κι εντός και εκτός συνόρων.
Η πιο δύσκολη ερώτηση! Πώς να ξεχωρίσεις ανάμεσα σε συγγραφείς και σκηνοθέτες που σε σημάδεψαν; Από συγγραφείς θα διαλέξω τον Μίλαν Κούντερα και από σκηνοθέτες τον λατρεμένο μου Κορεάτη Μπονγκ- Τζουν χο που δικαιωματικά κέρδισε φέτος το Όσκαρ για τα ’’Παράσιτα’’.
16. Με ποιον σκηνοθέτη που δεν έχετε συνεργαστεί ως τώρα, θα θέλατε να συνεργαστείτε στο άμεσο μέλλον;
Τον Μπονγκ – Τζουν χο ! (ακούγονται γέλια)
17. Το 2020 γεμίζουν οι θεατρικές αίθουσες στην Ελλάδα; Παραμένει το θέατρο εκείνη η λαϊκή τέχνη, που είναι αναγκαία για τον μέσο άνθρωπο;
Στη σημερινή εποχή για τον μέσο άνθρωπο είναι αναγκαίος ο καφές και το ποτό. Όχι, δυστυχώς , το θέατρο.
18. Ποια είναι η πιο δυνατή συγκίνηση, που σας έχει προκληθεί ποτέ σε θεατρική παράσταση;
Το 2015 είχα την τύχη και την ευλογία να συνεργαστώ με τον αείμνηστο Σπύρο Ευαγγελάτο. Ήταν η πρώτη χρονιά που βγήκα στον χώρο και εκείνος ο άνθρωπος μου έδωσε την ευκαιρία. Αυτό από μόνο του αποτελεί την πιο δυνατή συγκίνηση. Ένας τόσο σημαντικός θεατράνθρωπος να εμπιστευτεί μια πρωτόβγαλτη νέα ηθοποιό. Η συνεργασία μου στην ίδια παράσταση με τον Γιάννη Βόγλη και τη Ρένα Πιττακή έκαναν τη συγκίνηση ακόμα πιο μεγάλη.
19. Θυμώσατε ποτέ κατά τη διάρκεια θεατρικής παράστασης;
Στην Ελλάδα δεν είναι δύσκολο να θυμώσεις και ιδιαίτερα μέσα σ’ ένα θέατρο. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει θεατρική παιδεία, οι λόγοι ποικίλλουν.
20. Κάνετε όνειρα, καλλιτεχνικά ή παντώς είδους, σαν να είστε είκοσι χρόνων. Μοιραστείτε μαζί μας κάποια από αυτά.
Μα είμαι είκοσι χρόνων! (ακούγονται πάλι γέλια) Δυστυχώς, επειδή η ζωή είναι πολύ πιο γρήγορη και από τα όνειρα και μπορεί να σε προσγειώσει, προτιμώ να ζω στο τώρα και ό,τι είναι να έρθει, ας έρθει!
21. Αν είχατε τη μεταφυσική δυνατότητα να συναντήσετε ένα ιερό τέρας της τέχνης, που σήμερα δεν υπάρχει, ποιο θα ήταν αυτό;
Τον Freddie Mercury.
22. Ποιο τραγούδι ακούγατε (γιατί κάποιο σίγουρα ακούγατε) όσο απαντούσατε τις παραπάνω ερωτήσεις;
Ακούω μια φανταστική playlist από το kasetophono που λέγεται Tea Time (εγώ βέβαια πίνω καφέ) και τώρα παίζει το κομμάτι ’’Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη’’ από Sophia Loren.
Την Εύα τη συναντάμε κάθε Τρίτη στην παράσταση ’’Ηχώ και Νάρκισσος’’ στο θέατρο Λύχνος και κάθε Δευτέρα στη μουσική παράσταση ’’Τσιριμπίμ- Τσιριμπόμ’’ στο θέατρο Χώρος Τέχνης Ασωμάτων όπου έρμηνεύει τραγούδια από παλιό ελληνικό σινεμά.
Η Εύα Χριστοδούλου είναι ηθοποιός τα τελευταία πέντε χρόνια. Τελείωσε τη δραματική σχολή του Γιώργου Αρμένη και από τότε έχει συμμετάσχει σε διάφορες θεατρικές παραγωγές όπως: ’’Ηλέκτρα’’ σε σκηνοθεσία Σπ. Ευαγγελάτου στο θέατρο Badminton, ’’Η Κόρη της Καταιγίδος’’ σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην παιδική σκηνή του θεάτρου Πρόβα για δύο χρόνια, ’’Η μικρή μας πόλη’’ με την ομάδα Bijoux de Kant κ.α.
Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας ΤΟΠΙ. Είναι, επίσης, φιλόλογος σε μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου και διδάσκει τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα σε αλλόγλωσσους μαθητές . Το πάθος της είναι το Flamenco, τα ταξίδια και… τα κορεάτικα. Στη σκηνή τη συναντάμε τις Τρίτες στην παράσταση Ηχώ & Νάρκισσος.