Η δική μου εμπειρία από τη διαδικασία της υποχρεωτικής καραντίνας έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την επιθυμία μου να εντοπιζω δραστηριότητες για να περνάω ευχάριστα το χρόνο μου στο σπίτι και να μη χάσω στιγμή τη σύνδεση μου με τον χώρο του πολιτισμού που εκτός του ότι είναι στη δουλειά μου ανήκει και στο αντικείμενο των προσωπικών μου ενδιαφερόντων. Η τεχνολογία με βοήθησε πολύ στο να μπορέσω να διαμορφώσω μια ήρεμη καθημερινότητα και να περνάω πιο ευχάριστα τις ώρες μου. Ίσως το πιο σημαντικό "δώρο" που μας δίνει το ίντερνετ είναι η δυνατότητα να διατηρούμε επαφή με τα αγαπημένα μας πρόσωπα . Χρησιμοποιώ τις διαφορετικές πλατφόρμες για να διατηρώ την επαφή με τους γονείς μου που βρίσκονται στην Καρδίτσα, την αδελφή μου και την νεογέννητη ανηψιά μου και τους φίλους μου . Με τον ίδιο τρόπο διατήρώ και την επαφή με τους μαθητές από τα Δημοτικά Σχολεία που διδάσκω με τους οποίους επικοινωνώ τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα και μοιράζομαι μαζί τους μέσω του διαδικτύου υλικό που τους δίνει έμπνευση για να περνάνε πιο δημιουργικά τον χρόνο τους.
Την περίοδο αυτή διάβασα πολλά λογοτεχνικά βιβλία που είχα σε αναμονή και αξιοποίησα τις δυνατότητες του διαδικτύου επεκτείνωντας τις γνώσεις μου μέσω σεμιναρίων σχετικών με την σκηνοθεσία, τη παιγνιοθεραπεία και την εκπαίδευση. Παράλληλα μοιράστηκα τη δική μου γνώση μέσω internet και αφηγήθηκα παραμύθια για το drasis camp εκπαιδευτικό φορέα που συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια.
Μεγάλο μέρος της καραντίνας αξιοποιήθηκε ευχάριστα μέσω της μαγειρικής- να σημειώσω εδώ ότι δεν είχα ποτέ στο παρελθόν επαφή με την κουζίνα δεν ήταν κάτι που έβρισκα χαρά αλλά αυτό ανατράπηκε οριστικά τον τελευταίο μήνα. Το να ετοιμάζω γλυκά και να πειραματίζομαι με νέες συνταγές μετατράπηκε σταδιακά σε ρουτίνα καθώς μπήκε στο εβδομαδαία πρόγραμμα η μελέτη νέων συνταγών, η εύρεση κατάλληλων υλικών και η διαδικασία υλοποίησης τους. Κάθε πετυχημένο γλυκό μου έδινε μεγάλη ικανοποίηση ενώ το σπίτι γέμιζε από υπέροχες μυρωδιές. Φυσικά δεν παραλείπω την καθημερινή μου βόλτα για περπάτημα ή ποδήλατο παρέα με την πανέμορφη σκυλίτσα μου την Κάρυ. Δεν στερήθηκα τη βόλτα αυτή στην ανοιξιάτικη γειτονιά μου στην περιοχή της Παλλήνη εκτός από ελάχιστες ημέρες που η κακοκαιρία δεν μου το επέτρεψε.
Καθώς πλησιάζουμε στη λήξη της καραντίνας σε λίγες ημέρες δε σας κρύβω ότι νιώθω μια ανακούφιση καθώς η συνθήκη υποχρεωτικής απομόνωσης μου στέρησε την δια ζώσης επαφή με την πολυαγαπημένη μου ανηψιά που είναι μόλις ενός έτους και φυσικά το να την επισκεφτώ από κοντά θα είναι η πρώτη μου επιλογή. Πέριμένω με ανυπομονησία να βρεθώ στον αγαπημένο μου προορισμό το Μαρμάρι και κοντά στη θεατρική μου οικογένεια.
Κατα άλλα θα φροντίσω να διατηρήσω μερικές από τις καλές συνήθειες που υιοθέτησα στην περίοδο της καραντίνας όπως το καθημερινό περπάτημα και θα ελπίζω ότι η νέα αυτή εποχή δεν θα μου στερήσει τη δυνατότητα να παρακολουθώ θέατρο ως θεατής και να σχεδιάζω νέες παραστάσεις ως σκηνοθέτης- κάτι που ακούγεται έντονα αυτές τις ημέρες και έχει αναστατώσει πραγματικά όλους όσους ασχολούμαστε με το θέατρο επαγγελματικά.
Αθανασία Καλογιάννη | Θεατρολογος- σκηνοθέτης | https://www.facebook.com/search/top/?q=athanasia%20kalogianni&epa=SEARCH_BOX