Είδα το “Contractions” στο “Αλκμήνη”. Είναι όντως σκληρά τα πράγματα.
Φοβάμαι τις διαθέσεις των ισχυρών. Τρέμω. Ειδικά αυτών, που δεν έχουν όνομα παρά μόνο μάσκα και απαξίωση. Φοβήθηκα την περασμένη Τετάρτη, στο θέατρο “Αλκμήνη”. Στη δεύτερη σειρά, σε έναν χώρο που υπερίσχυε το μαύρο χρώμα, το εργασιακό καθήκον και η σύνθλιψη. Για καλό λέω το ρήμα “φοβήθηκα”. Γιατί τα κορίτσια με έπεισαν, γιατί βρήκα τον συγγραφέα πολύ μάγκα, γιατί η αλήθεια δεν κρύβεται, τα μάτια μόνο, λόγω ευαισθησίας, βλέπουν, ενίοτε, επιλεκτικά.
Το κείμενο δεν συνοψίζει κανένα μέλλον, κανένα παρελθόν. Χαράζει τις γραμμές του παρόντος με όρους στυγνού ρεαλισμού. Αιώνια υποτελείς της ανάγκης, αιώνια διφορούμενοι και παρασυρμένοι. Χρήματα ίσων ζωή. Ζωή ανύπαρκτη χωρίς αυτά. Φόβος και απειλή. Λογικές όλες οι άνωθεν οδηγίες. Παράλογες οι κινήσεις “των ανίσχυρων”. Υπάρχουμε όσο κατακερματίζεται το σύνολό μας με σκοπό την εγκυρότερη ζωή του αφεντικού. Δεν υπάρχει όριο. Δεν υπάρχει ανθρωπιά. Δεν υπάρχει ζωή έξω από το οικοδόμημα με τον ρέοντα καπιταλισμό και τα φασιστικά εξαπτέρυγα. Η ανώνυμη μάνατζερ “λυσσάει” να κόψει και να ράψει τη ζωή της Έμμα, αδιαφορώντας για το αν η Έμμα έχει αίμα και συναίσθημα. Η ανώνυμη θέλει μόνο πωλήσεις. Θέλει μόνο τον πάγο των μηχανών και τη δίψα των φιλόδοξων.
Θα αναρωτηθείτε πώς πετυχαίνονται όλα αυτά σε 80 λεπτά παράστασης; Η Αναστασία Χαριτίδου, η ανώνυμη, θα μπορούσε να εκτελεί ανθρώπους και να ουρλιάζει μετέπειτα για τις τυχόν πιτσιλιές αίματος, που λέρωσαν το ατλαζένιο χεράκι της. Η Αγγελική Παρδαλίδου, η Έμμα, είναι όλη η παγκόσμια απόγνωση. Το σκυφτό κορμί που θα αντιδράσει, λίγο πριν πεθάνει. Μόνο. Με λιτά μέσα, λιτή έκφραση και πολλή εσωτερικότητα, τα δυο κορίτσια ορίζουν ένα αποτέλεσμα αξιοπρόσεκτο και σημαντικό. Η Πέμη Ζούνη σκηνοθέτησε με τη γνώση ότι αυτή η πραγματικότητα, που στήνεται μπροστά στα μάτια των θεατών, είναι ο πιο κοινός μας τόπος.
Να δείτε την παράσταση για όλα αυτά, μα πιο πολύ για το βλέμμα αυτών των δύο κοριτσιών.
*Η Δανάη Ψάλτη γεννήθηκε στη Σάμο τον Απρίλη του 1980. Σπούδασε Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιταλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Παρακολούθησε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Πανεπιστημίου του Essex και αποφοίτησε με άριστα. Αγαπάει το θέατρο, τη μουσική και όλα τα νησιά της πατρίδας της. Όταν μεγαλώσει πολύ, θα γυρίσει στη Σάμο και θ’ ανοίξει καφενείο. Απλό, λιτό, παραδοσιακό.
Comments