Πως περνώ τον καιρό μου? Δυο πόρτες έτριζαν.Τώρα δεν τρίζουν πια. Τα συρτάρια της κουζίνας δεν έκλειναν ούτε άνοιγαν εύκολα.Τώρα ανοιγοκλείνουν με ευκολία. Ο κήπος ήθελε ξεχορτάριασμα.Τώρα είναι μια χαρά., το πατάρι τακτοποιήθηκε, το γραφείο ξαλάφρωσε απο περιττά πράγματα κλπ..κλπ. Αυτά με πίεση απο τη γυναίκα μου βέβαια. Απο μόνος μου τώρα, τέλειωσα δυο μισοδιαβασμένα βιβλία, διάβασα δυο άλλα που περίμενα να βρω χρόνο για να το κάνω, ειδα κάποιες απο τις θεατρικές παραστάσεις που ελευθερώθηκαν απο τους θιάσους. Τον πιο πολυ χρονο ομως τον αφιερώνω στη μελέτη του θεατρικού έργου που θα ανεβάσουμε,όποτε και αν το ανεβάσουμε με τη θεατρική ομαδα <ατάκα>.
Οσο για το τι θέλω να κάνω οταν λήξει η καραντίνα.....τι αλλο να πάρω το καράβι και να πάω στην κόρη μου να της δώσω την αγκαλιά που ποτέ δεν έχει δοθεί απο κανέναν.