Ο Θανάσης Κουρλαμπάς είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους έλληνες ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης. Έχει γράψει άπειρα χιλιόμετρα στο θεατρικό σανίδι ενσαρκώνοντας πολλούς και διαφορετικούς – με κάθε έννοια – ρόλους. Ωστόσο, το ευρύ τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε, τον απόλαυσε και κυρίως τον αποθέωσε μέσα από τον ρόλο του Κλεομένη Ψαθά στις «Άγριες μέλισσες». Ρόλος δύσκολος και απαιτητικός. Με πολλές αναγνώσεις άνθρωπος ο «Κλεομένης Ψαθάς» έφερε συχνά το κοινό στα όριά του.
«Ήμουν πολύ τυχερός που μου δόθηκε αυτός ο ρόλος. Τον λάτρεψα τον Κλεομένη! Μου επεφύλαξε ένα εξαιρετικό τέλος και μια πολύ μεγάλη εκδήλωση αγάπης από το κοινό! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για έναν ηθοποιό από το να ενσαρκώνει ένα ρόλο «αρνητικού προσίμου» και στο τέλος να εισπράττει τέτοια αποδοχή και αγάπη, ακριβώς γιατί προσπάθησε να καταθέσει όση μεγαλύτερη αλήθεια και ποικιλία του ρόλου γινόταν. Μου δόθηκε η ευκαιρία και από γραφής του σεναρίου και από σκηνοθεσία και φυσικά από τη συνεργασία με τους υπόλοιπους συναδέλφους να έχω έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο. Τον απόλαυσα!»
Η σκηνή της «εξόδου» όπως πολλοί τη χαρακτήρισαν από το ρόλο του Κλεομένη «έριξε» τα social media. Στο πρόσωπο του Θανάση Κουρλαμπά «έγραψαν» μια βεντάλια συναισθημάτων: η σιγουριά, η υπεροψία, η αλαζονεία, η έκπληξη, ο φόβος, η απόρριψη, ο πόνος, η τρέλα.. «Η τρέλα ήρθε στο τέλος.. Μια πάρα πολύ εύστοχη και έξυπνη παρατήρηση του σκηνοθέτη Σπύρου Μιχαλόπουλου με πήγε προς τα κει. Ξέρεις όταν είναι εμπνευσμένος και ταλαντούχος ο σκηνοθέτης αρκεί μια κουβέντα να σου πει την κατάλληλη στιγμή για να σου ανοίξει μέσα σου διαδρόμους απογείωσης πολλών πραγμάτων.»
Απόδειξη για το πόσο καλογραμμένη και καλοδουλεμένη ήταν η συγκεκριμένη σκηνή, αλλά και για τη ποιότητα των πρωταγωνιστών της είναι το γεγονός πως γυρίστηκε σε λιγότερο από δύο ώρες. Ο μονόλογος του «τάφου» – εκεί που ο Κλεομένης είναι μέσα στο λάκκο που ο Μελέτης άνοιξε γι’ αυτόν – γυρίστηκε δυο φορές κι ίσως κάποια κομμάτια του «έμειναν» από τη πρώτη!
«Ήταν μια πάρα πολύ καλογραμμένη σκηνή, από τον Πέτρο Καλκόβαλη. Ήθελε λίγο να της δοθείς, να μη τη φοβηθείς! Ένας σπουδαίος μονόλογος που γυρίστηκε κάτω από δύσκολες συνθήκες, πρωτίστως για το συνεργείο.»
Η σκηνή γυρίστηκε ένα μεσημέρι του Ιουλίου, με τον ήλιο να είναι ανελέητος και τους συντελεστές βουτηγμένους κυριολεκτικά στο χώμα.
«Ήταν πολύ δύσκολα. Κι εδώ θέλω να πω για τον Γιώργο Γεροντιδάκη – τον Μελέτη του Διαφανίου – έναν εξαιρετικό ηθοποιό, ένα υπέροχο πλάσμα- πως μου «επέτρεψε» να κάνουμε μαζί μια σκηνή που θα μείνει για πάντα χαραγμένη μέσα μας.» λέει και αποκαλύπτει πως όταν τελείωσε η σκηνή οι προαιώνιοι εχθροί – Κλεομένης και Μελέτης- συγκινημένοι και βουρκωμένοι αγκαλιάστηκαν για ώρα – από κοντά και το συνεργείο – προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν αυτή τη μεγάλη στιγμή που μόλις είχαν ζήσει.
Στο μεταξύ, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος ο τρόπος που μιλά για τους συνεργάτες του. Δείχνει έναν γενναίο και κυρίως «fair» παίχτη: « Μα πως αλλιώς;! Η δουλειά μας είναι απολύτως ομαδική! Αν έκανα το λάθος να θεωρήσω τη σκηνή δική μου θα είχα χάσει την ουσία! Ήταν τόσο δική μου, όσο και του Γεροντιδάκη, όσο και του Μιχαλόπουλου, όσο και των δύο καμερών που ήταν κυριολεκτικά βουτηγμένες στο χώμα!»
Φέτος τηλεοπτικά ο Θανάσης Κουρλαμπάς θα είναι στην ΕΡΤ. Άφησε πίσω του το Διαφάνι και μετακόμισε λίγο πιο πέρα στον Πλάτανο. Από το δράμα στη κωμωδία! «Αυτά τα άλματα είναι πολύ ωραία στη δουλειά μας! Εγώ τα επιδιώκω!» εξομολογείται.
Πρόκειται για μια προσπάθεια της κρατικής τηλεόρασης να «τρέξει» στη κούρσα της μυθοπλασίας και μάλιστα με αξιώσεις αφού στο σήριαλ -«Χαιρέτα μου τον Πλάτανο» ο πλήρης τίτλος – πρωταγωνιστούν εξαιρετικοί ηθοποιοί προεξάρχοντος του Πέτρου Φιλιππίδη.
«Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι μέρος αυτής της προσπάθειας. Ελπίζω ο κόσμος να την αγκαλιάσει και να την αγαπήσει γιατί κι εμείς έχουμε βάλει πολύ αγάπη», σημειώνει.
Το χειμώνα που μας έρχεται, ο Θανάσης Κουρλαμπάς, αν όλα πάνε καλά, θα βρίσκεται σε 3 διαφορετικές παραστάσεις. Πρόκειται για το «Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαίδη- μια παράσταση που παρουσιάστηκε πριν από 2 χρόνια στο κοινό έχοντας καταγράψει τεράστια επιτυχία -, «Το θαύμα», μια μουσικοθεατρική παράσταση του Γιώργου Φακανά και τη «Νεκρή λίμνη» του Νταβίντ Ντεσόλα σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη με τη Παναγιώτα Βλαντή και το Χάρη Τσιτσάκη.
«Ο κόσμος έχει πανικοβληθεί, είναι φοβισμένος στη πλειοψηφία του, χωρίς βεβαίως να λείπουν κι όλοι αυτοί που αντιδρούν με ανωριμότητα για τ’ αυτονόητα – τις αποστάσεις, την αντισηψία, τη μάσκα κτλ. Η δική μου μεγάλη αγωνία λοιπόν είναι όχι πως και πότε θ’ ανοίξουν τα θέατρα, αλλά αν ανοίξουν πως αυτός ο κόσμος θα ξεπεράσει τη φοβία του και θα’ ρθει για ν’ αγαλλιάσει η ψυχή του. Γιατί η τέχνη είναι εκπαίδευση της ψυχής που την έχει τόση ανάγκη σήμερα ο βασανισμένος αυτός κόσμος.» δηλώνει στο bybus.gr
Τρεις διαφορετικοί ρόλοι λοιπόν. Κι όλα αυτά παράλληλα με τις τηλεοπτικές υποχρεώσεις του αλλά και μια γεμάτη προσωπική ζωή. Αλήθεια πως μπορεί ένας ηθοποιός να μπαινοβγαίνει στους διάφορους ρόλους χωρίς να μπερδεύει το πραγματικό με το θεατρικό;
«Είναι μέρος της δουλειάς μας αυτό. Ξεκλειδώνεις συγκεκριμένα κουτιά μέσα σου για κάθε ρόλο και για κάθε συνεργασία. Σίγουρα απαιτεί πολύ μεγάλο σωματικό και ψυχικό δόσιμο κι είναι απίστευτο φορτίο, αλλά είναι τεράστια κι η απόλαυση που νιώθεις τόσο κατά τη διάρκεια των προβών όσο – κι ακόμα πιο πολύ – όταν βγει όλο αυτό στη δυαδική σου σχέση με το κοινό.», λέει μιλώντας στο bybus.gr
Ο Θανάσης Κουρλαμπάς δε φοβάται να βουτήξει σε αχαρτογράφητα νερά. Επιλέγει δύσκολους ρόλους και «σκάβει» στα μύχια της ψυχής του προσφέροντας στους θεατές την ευκαιρία να ταξιδέψουν μαζί του σ’ έναν ωκεανό συναισθημάτων.
«Όσο πιο δύσκολα πεδία ανοίγονται μπροστά σου, τόσο μεγαλύτερο ταξίδι κάνεις κι άρα αυτομάτως τόσο περισσότερα προσθέτεις στη δουλειά σου, στη ψυχή, στο πνεύμα σου», λέει και προσθέτει πως νιώθει τυχερός κι ευλογημένος τόσο για τις δικές του επιλογές, όσο και γιατί υπήρξε ο ίδιος επιλογή άλλων.
«Και στο θέατρο λέω ναι σε ρόλους που είναι πολύ μακριά από μένα! Που πρέπει να σκάψω πολύ, να προσπαθήσω πάρα πολύ για να τους βρω και να απομακρυνθώ από μένα πολύ».
Ο κόσμος του πολιτισμού, της ψυχαγωγίας και του θεάματος περνά – όπως κι όλοι μας- δύσκολες ώρες. Η αιμορραγία που έχουν υποστεί από την πανδημία δημιουργεί ερωτηματικά και προκαλεί αγωνία για την επόμενη μέρα. «Αν δεν επιδοτηθούν οι κενές θέσεις, δεν θα αντέξουν τα θέατρα» λέει ο Θανάσης Κουρλαμπάς και η φωνή του στάζει πίκρα.
« Σίγουρα θ’ αντέξει η Τέχνη, όπως αντέχει πάντα. Αλλά για τον καλλιτεχνικό κόσμο δεν ξέρω.. Τι θ’ αφήσει πίσω της αυτή λαίλαπα όταν τελειώσει.. Δεν ξέρω πόσοι θα μείνουν στο τέλος, πόσοι θα αναγκαστούν ν’ αλλάξουν δουλειά και πόσα θέατρα θα κλείσουν ή θ’ αλλάξουν χέρια. Σε μια τέτοια κατάσταση όπως αυτή που βιώνει σήμερα όλος ο πλανήτης, η απώλεια δεν μπορεί παρά να είναι πολύ μεγάλη και φυσικά δεν μπορεί να προβλεφτεί», σημειώνει.
Η συνέντευξη είναι της Άρτεμις Παρτιριανάκη και ευχαριστούμε το περιοδικό Bybus για την παραχωρησή