Αρχές Απριλίου επέστρεψα από το Παρίσι, όπου είχα πάει επαγγελματικό ταξίδι.Επειδή εκεί υπήρχαν δύο - τρία κρούσματα κυκλοφορούσα παίρνοντας όλες τις προφυλάξεις ( μάσκα ,αντισηπτικό κ.τ.λ)σε κλειστούς χώρους.Μπορεί να ήμουν βέβαια και ο μόνος άνθρωπος που το έκανε αυτό.Με την επιστροφή μου και μπήκα μόνος μου σε καραντίνα για προληπτικούς λόγους και περίπου μια βδομάδα μετά μπήκε και όλη η Χώρα. Προσπάθησα λοιπόν να βρω δημιουργικά πράγματα να κάνω.
Ξεκίνησα να μοντάρω (μιας και ξέρω μοντάζ) παλιότερες θεατρικές μου παραστάσεις που είχαν μαγνητοσκοπηθεί επαγγελματικά αλλά δεν της είχα μοντάρει. Σιγά σιγά όμως βλέποντας και το τι συμβαίνει στην Ιταλία και στις άλλες Χώρες δίπλα μας άρχισε ο φόβος.Ο φόβος για το τι θα γίνει.....Πως θα τα πάμε σα Χώρα....Τελικά ο φόβος με οδήγησε σε δημιουργία.Θεωρώ ότι είναι η μόνη υγιής αντίδραση ενός καλλιτέχνη στο φόβο.Στην αρχή ηχογράφησα διάφορα ποιήματα αγαπημένων μου ποιητών Ελλήνων και ξένων .Έπειτα άρχισαν μέσα μου να γεννιούνται κάποια ερωτήματα για τις κοινωνίες και τον άνθρωπο γενικότερα, με βάση την πανδημία.Τελικά μου ήρθε η έμπνευση για ένα έργο μέσα από όλο αυτό, το οποίο ξεκίνησα να γράφω .
Τώρα ωρίμασε αρκετά η ιδέα μέσα μου και είμαι στο στάδιο που βρήκα το πως αυτό το έργο θα μπορούσε να παρουσιαστεί στο θέατρο τηρώντας παράλληλα όλες τις αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ των ηθοποιών.Με αυτό λοιπόν κατέληξα να ασχολούμαι αυτό το καιρό. Από αύριο θα ορθωθεί μπροστά μας μια νέα πραγματικότητα.Διαφορετική. Χρειάζεται ηρεμία και προσοχή. Πρέπει να μη χάσουμε το στοίχημα. Οφείλουμε να συνεχίσουμε να προσέχουμε αλλά οφείλουμε και να ζήσουμε. Ο καθένας μας πρέπει να συντονιστεί ξανά, σε ένα νέο ρυθμό.Το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω βγαίνοντας από τη καραντίνα, είναι να έρθω σε επαφή με τους αγαπημένους μου ανθρώπους και να πάω μια βόλτα στη θάλασσα.Ανήκω στην πιο ευάλωτη εργασιακά ομάδα, αυτή των καλλιτεχνών. Το μέλλον μας είναι αβέβαιο. Μου λείπει πολύ το να ονειρευτώ ξανά.Μου λείπουν οι ρόλοι ,οι συνεργασίες η πρόβα και το τρίτο κουδούνι! Είμαι βέβαιος πως και στους θεατές λείπει το θέατρο. Η επαφή με ένα ζωντανό θέαμα.Με μια παράσταση που γίνεται γι αυτούς και μόνο γι αυτούς,που επέλεξαν να τη δουν. Ας ελπίσουμε ότι όλα θα πάνε καλύτερα απ' όσο τα περιμένουμε και ότι θα ανταμώσουμε ξανά ηθοποιοί και κοινό μέσα στην αγκαλιά ενός θεάτρου . Σταύρος Κανελλίδης Ηθοποιός - Συγγραφέας - Σκηνοθέτης.
Comments