Η αντιπρόεδρος του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Δεσμοί Αλληλεγγύης» και «ορκισμένη» εθελόντρια Ντίνα Μανωλοπούλου, εν μέσω κορύφωσης του Θείου Δράματος, αλλά και του παράλληλου ανθρώπινου, εξαιτίας της πανδημίας «Covid-19», αναφέρεται στην απερίγραπτα δύσκολη μάχη που δίνει ο καθένας ξεχωριστά σε αυτή τη χώρα προκειμένου να βγούμε όλοι από αυτή την κρίση… διαφορετικοί. Στο μήνυμά της η κ. Μανωλοπούλου αναφέρει: Οι γιατροί μας και όλο το νοσηλευτικό σύστημα στην Πρώτη Γραμμή. Κι εμείς προστατευμένοι και ζωντανοί… με τους ήρωές μας στην κρίσιμη ώρα της ανάγκης, φρουρούς ακοίμητους. Στρατευμένοι στην πρώτη γραμμή, για την ασφάλειά μας, Γιατροί, Νοσηλευτές, Φαρμακοποιοί, Αστυνομικοί, εργαζόμενοι στα είδη διατροφής και τόσοι άλλοι… Ποιος να το πίστευε, τόσοι πολλοί ήρωες ανάμεσά μας! ΝΑΙ, οι Έλληνες βρίσκουν το πραγματικό τους ανάστημα στην ώρα της ανάγκης, μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Ποιος λοιπόν μπορεί να αδιαφορήσει για τους κανόνες που στηρίζουν οι ήρωές μας; Όλοι έχουμε ευθύνη για τη ζωή και την υγεία των συνανθρώπων μας. Ο τωρινός εφιάλτης μας βεβαίωσε ότι κανένας στην κοινωνία μας δεν είναι μόνος. Όλοι κλαίμε, πονάμε, φοβόμαστε και αισιοδοξούμε με τον ίδιο τρόπο για τα ίδια πράγματα. Άρα, γι’ αυτή την υπαρξιακή μας ενότητα ας σταθούμε υπεύθυνοι στον αγώνα που έχει κοινό στόχο τη ζωή όλων μας. Προσωπικά αισθάνομαι (όπως όλος ο κόσμος άλλωστε) απέραντο θαυμασμό και ευγνωμοσύνη για τους επιστήμονες του ιατρικού χώρου, που επέλεξαν να ηγηθούν αυτού του πολέμου, μαζί με όλο το νοσηλευτικό προσωπικό. Θα τον κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο και με τη δική μας συμμετοχή, γιατί πόλεμοι που χάνονται είναι εκείνοι που δεν δίδονται. Ο απρόσκλητος εχθρός μας αποσταθεροποίησε πολλές Αξίες και Σταθερέςς της μέχρι χτες ζωής μας. Ανακαλύψαμε όμως νέες, στο «ραντεβού» των 6μ.μ. κάθε μέρα, για να συνεχίζουμε τη ζωή μας με νέα πυξίδα. Οι άνθρωποι αυτού του «ραντεβού», με το απλό ύφος, την επιστημονική γνώση, την απίστευτη οργανωτική ικανότητα και τα αναντίρρητα επιχειρήματα για την προστασία μας, έκαναν ένα ακόμα θαύμα, την Χειραφέτησή μας. Ακούμπησαν στην ψυχή μας και στη λογική μας. Μας οδήγησαν σε μια γόνιμη ενδοσκόπηση, βελτιώνοντας την κουλτούρα των ευθυνών μας. Αποτέλεσμα: Μας έκαναν φανατικούς συμμάχους του αγώνα. Νιώσαμε την ανάγκη της ευθύνης απέναντι σε όλους και την ευκαιρία να πολεμήσουμε μαζί τους, όπως και η Εκκλησία. Πιστεύω δεν χρειαζόμαστε περιφρούρηση για να κάνουμε το σωστό για την κοινωνία μας. Ευχαριστούμε όλους τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής για τα όσα μας προσφέρουν, με την ελπίδα ότι την επαύριον θα είμαστε όλοι μαζί σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία με πραγματική αλληλεγγύη.
top of page
bottom of page
Comments