Η Κωνσταντίνα Νικολαϊδη είναι σκηνοθέτις. Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Οι 12 ένορκοι (2016 έως και σήμερα, , Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία (2019),Όλιβερ Τουίστ (2019), Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς (2018) κ.α
1. Ποια θεατρική παράσταση επιλέξατε πρόσφατα να παρακολουθήσετε και γιατί;
Τον Ρινόκερο του Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Δυνατή παράσταση με ουσιαστική κατανόηση του κειμένου του Ιονέσκο που τελικά... μόνο "παράλογο" δεν είναι.
2. Πόσο συχνά είστε θεατής θεατρικών παραστάσεων;
Πολύ συχνά. Είτε βλέποντας φίλους ηθοποιούς, είτε παρακολουθώντας παράστασεις των οποίων εκτιμώ τους σκηνοθέτες.
3. Στην Αθήνα, κάθε χρόνο, υπάρχει υπερ-πληθώρα θεατρικών παραστάσεων. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο γύρω από αυτό.
Όταν η υπεροπροσφορά δεν επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα των παραστάσεων και τη συνέπεια των παραγωγών απέναντι στους συντελεστές τους, με βρίσκει σύμφωνη.
4. Πώς είναι να παρακολουθεί κανείς θέατρο στο εξωτερικό. Έχετε ανάλογη εμπειρία;
Έχω παρακολουθήσει αρκετές παραστάσεις κατά βάση στο Λονδίνο, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τις περισσότερες φορές η εμπειρία είναι όμορφη. Η βασική διαφορά που μπορώ να εντοπίσω σε σύγκριση με το θέατρο στην Ελλάδα (δεν είναι οι ικανότητες των ηθοποιών -θεωρώ ότι το ταπεραμέντο των Ελλήνων ηθοποιών είναι πολύ πλούσιο και κυριαρχεί στη σκηνή-) είναι η αρτιότητα παρουσίασηςτους και η κατανόηση του κειμένου καθώς και η σκηνοθετική καθαρότητα. Είτε πρόκειται για μια παράσταση low budget είτε για μεγάλα musicals η ματιά του σκηνοθέτη είναι συγκεκριμένη και το αποτέλεσμα που φτάνει στο κοινό είναι καθαρό, κάτι που λείπει από αρκετές παραστάσεις στην Ελλάδα.
5. Με μια λέξη: πώς χαρακτηρίζετε το θέατρο του καιρού μας;
Πολυμορφικό.
6. Ποια ήταν η πρώτη σας εμπειρία με την τέχνη του θεάτρου; Τι κρατάει άσβεστο η μνήμη σας από αυτή την πρώτη εμπειρία;
Η πρώτη μου σκηνοθετική εμπειρία ήταν μια σκηνοθετική προσέγγιση του έργου "Αυτό το υπέροχο πορνείο" του Ιονέσκο. Τη θυμάμαι ως μια όμορφη ανάμνηση καθώς και όλους τους συνεργάτες εκείνης της παράστασης.
7. Αν δεν ήσασταν σκηνοθέτης, με ποιον άλλο κλάδο -που άπτεται της θεατρικής τέχνης- θα θέλατε να είχατε καταπιαστεί;
Με τη συγγραφή.
8. Πόσο τυχερός είναι ένας ηθοποιός, που βιώνει όλο αυτό το ταξίδι;
Το να κάνεις αυτό που αγαπάς και να καταφέρνεις να ζεις από αυτό είναι πανέμορφο. Ο ηθοποιός που μπορεί να το αισθανθεί κατά τη διάρκεια της πορείας του σε αυτό είναι και τυχερός.
9. Ο Αυστροαμερικανός σκηνοθέτης Μπίλυ Γουάιλντερ έχει πει ότι ένας σκηνοθέτης πρέπει να είναι αστυνόμος, νοικοκυρά, ψυχαναλυτής, συκοφάντης και καθίκι. Η σκηνοθεσία ποια στάδια ακολουθεί μέχρι να υλοποιήσει έναν - έναν τους στόχους της;
Δεν υπάρχει εγχειρίδιο καλής σκηνοθεσίας όπως και δεν υπάρχει εγχειρίδιο καλού ηθοποιού. Ότι αφορά την Τέχνη γενικότερα έχει τη δυνατότητα να ξεφεύγει από τα στενά όρια του "σωστού". Θα έλεγα ότι πρώτο και τελευταίο στάδιο της σκηνοθεσίας είναι το ένστικτο. Να καταφέρεις να αφουγκραστείς τι ζητάει ένα έργο, τι ζητάει ο ηθοποιός, τι ζητάς εσύ ως σκηνοθέτης, τι ζητάει ο θεατής. Να καταφέρνεις να ενώσεις όλα αυτά και να τα προσφέρεις -όσο το δυνατόν- αλτρουιστικά. Να ποιείς τέχνη πρωταρχικά για την τέχνη και για τους γύρω σου κι όχι για το Εγώ σου. Μεγάλη υπόθεση αυτή.
0. Σας έχει τύχει να παρακολουθήσετε κάποια θεατρική παράσταση πάνω από μία φορά; Κι αν ναι, ποια ήταν αυτή και γιατί;
Δυστυχώς δεν έχω τον χρόνο να παρακολουθήσω πάνω από μια φορά μια παράσταση όσο και να μου άρεσε. Το κάνω μόνο στις δικές μου παραστάσεις τις οποίες παρακολουθώ πολλές φορές ώστε να καταφέρω να τις "προστατεύσω" αν χρειαστεί και να τις βελτιώσω.
11. Αν δεν σας αρέσει μια θεατρική παράσταση, είναι μονόδρομος για εσάς η "εγκατάλειψή" της;
Όχι, δεν μου αρέσει να φεύγω από μια θεατρική παράσταση πριν το τέλος της.
12. Ποια στοιχεία συμβάλλουν στην καλλιτεχνική κυρίως επιτυχία μιας θεατρικής παράστασης;
Η -εις βάθος- ανάλυση και κατανόηση του έργου και η αγαπητική συνεργασία με τους ηθοποιούς και τους συντελεστές.
13. Πιστεύετε ότι το θέατρο πρέπει να χωρίζεται σε ποιοτικό κι εμπορικό;
Είναι πολύ συγκεχυμένα αυτά τα όρια. Δεν ξέρω αν πρέπει να χωρίζεται, ούτε πως γίνεται αυτό.
14. Ποιο είναι το θεατρικό κείμενο που ξεχωρίζετε;
Από θεατρικά κείμενα βρίσκω τον Άμλετ ως ένα από τα πιο μεγαλειώδη. Ειδικά την ποιητική-φιλοσοφική μετάφραση του Γ.Χειμωνά.
15. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας και σκηνοθέτης; Κι εντός και εκτός συνόρων.
Δεν έχω έναν αγαπημένο, αλλά μ' αρέσουν πολύ οι Ρώσοι κλασικοί συγγραφείς. Βρίσκω σ' αυτούς μια ουσία καθαρή, χωρίς περιττά περιτυλίγματα. Από έλληνες σκηνοθέτες μ' αρέσει ο Δημήτρης Μαυρίκιος και ο Νίκος Καραθάνος (παρ' όλο που σκηνοθετικά δεν ακολουθώ τα χνάρια τους) και ο νεαρός Νικορέστης Χανιωτάκης. Επίσης, έχω κυριολεκτικά αγαπήσει δουλειές του Ned Bennet στο Λονδινο, τον οποίο θεωρώ ότι αγγίζει υψηλά επίπεδα σκηνοθεσίας και του Ivan Van Hove.
16. Με ποιον ηθοποιό, που δεν έχετε συνεργαστεί ως τώρα, θα θέλατε να συνεργαστείτε στο άμεσο μέλλον;
Υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί με τους οποίουυς θα ήθελα να συενργαστώ. Ελπίζω το μέλλον να μας φέρει κοντά.
17. Το 2020, γεμίζουν οι θεατρικές αίθουσες στην Ελλάδα; Παραμένει το θέατρο εκείνη η λαϊκή τέχνη, που είναι αναγκαία για τον μέσο άνθρωπο;
Φυσικά και παραμένει και πάντα έτσι θα είναι. Είναι στο χέρι των δημιουργών και των παραγωγών να φέρουμε θέατες στα θέατρα. Πρέπει να βλέπουμε μακροπρόθεσμα. Κοινώς... όχι αρπαχτές.
18. Ποια είναι η πιο δυνατή συγκίνηση, που σας έχει προκληθεί ποτέ σε θεατρική παράσταση;
Δεν ξέρω αν υπάρχουν λέξεις να την περιγράψουν. Πιθανότατα δεν υπάρχουν. Είναι εκείνη τη στιγμή που συνταράσσεται ολόκληρο το είναι σου. Η ψυχή σου. Τη νιώθεις να σκιρτάει. Και το έχω νιώσει σε αρκετές παραστάσεις ευτυχώς. Μια τέτοια στιγμή να σου προσφέρει μια παράσταση αρκει για να πεις άξιζε. Μακάρι να το καταφέρνουμε ως δημιουργοί.
19. Θυμώσατε ποτέ κατά την διάρκεια θεατρικής παράστασης;
Ναι, δυστυχώς όχι μόνο μία φορά. Θυμώνω ως θεατής όχι ως σκηνοθέτης. Όταν μπαίνω να παρακολουθήσω μια παράσταση γίνομαι αυτομάτως θεατής. Δεν χωράει κάτι άλλο εκείνη την ώρα. Μετά θα σκεφτώ τι είδα, θα το αναλύσω, θα πάρω ιδέες, αλλά όσο διαρκεί η παράσταση είμαι θεατής. Κι αυτός ο θεατής μερικές φορές θυμώνει ναι.
20. Κάνετε όνειρα, καλλιτεχνικά ή παντός είδους, σαν να είστε είκοσι χρόνων; Μοιραστείτε μαζί μας κάποια από αυτά.
Δεν έχω μεγαλεπήβολα σχέδια ή όνειρα. Προσπαθώ να ζω τη στιγμή. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα φέρει το αύριο. Το τώρα είναι ότι έχουμε και είναι ένα "όνειρο". Ας το ζήσουμε ως τέτοιο, με τα καλά του και με τα "κακά" του.
21. Αν είχατε την μεταφυσική δυνατότητα να συναντήσετε ένα ιερό τέρας της τέχνης, που σήμερα δεν υπάρχει, ποιο θα ήταν αυτό;
Ανεξαρτήτως Τέχνης, τον Χριστό και τον Σωκράτη. Στη σφαίρα της φαντασίας μου νομίζω είτε δεν θα σταμάταγαν να μου μιλάνε, είτε δεν θα έλεγαν τίποτα. Αυτό το "τίποτα" όμως θα ήταν ισχυρό σαν το "πάντα".
22. Ποιο τραγούδι ακούγατε (γιατί κάποιο σίγουρα ακούγατε) όσο απαντούσατε τις παραπάνω ερωτήσεις;
Δεν άκουγα κάποιο, αλλά το τελευταίο διάστημα ακούω συχνά το Nostalgia του Yianni και ταξιδεύω.
Κωνσταντίνα Νικολαίδη & Άντζυ Νομικού
Η Κωνσταντίνα Νικολαίδη μέσω της A PRIORI και των ανάδοχων γονέων προσφέρει σίτιση, μόρφωση και φαρμακευτική περίθαλψη σε ορφανά παιδιά της Ουγκάντα. Δείτε το τελευταίο της ταξίδι στο Δημοτικό σχολείο Saint Agnes της πόλης Lukaya στην Ουγκάντα, το οποίο έχει ιδρύσει με τον συνεργάτη της Θοδωρή Λουίμα.
Comments