Άννα Τζίμα : Το θέατρο θέλει την ψυχή μας...πρέπει να παλέψουμε για αυτή την τελετουργία !

Οι πρώτες μέρες της καραντίνας ήταν δύσκολες, ήταν σοκαριστικό, έκλεισε το θέατρο, σταμάτησαν οι παραστάσεις, τα μαθήματα θεατρικού παιχνιδιού με τα παιδιά, γενικά η ζωή μου ήταν γεμάτη κίνηση και επικοινωνία με πολλούς ανθρώπους καθημερινά .

Πολύς ύπνος, ταινίες κλπ. Μετά τις πρώτες τρεις μέρες τα πράγματα άλλαξαν προσπάθησα να βρω τα θετικά σε όλη αυτή την κατάσταση. Είχα χρόνο!  Α , αυτό δεν ήταν και τόσο άσχημο νέο, χρόνο να περάσω με την οικογένεια μου, να παίξουμε, να επικοινωνήσουμε, να συζητήσουμε πολλά.

Έφτιαξα μια λίστα με πράγματα που ήθελα να κάνω από καιρό και δεν είχα χρόνο να τα κάνω! Ξεκίνησα τζόκινγκ, μαστόρεψα και επισκεύασα κάτι παλιά έπιπλα του σπιτιού, έπιασα τα πινέλα μου και ζωγράφισα, μια από τις μεγάλες μου αγάπες, έβαψα το δωμάτιο μου, φυτέψαμε λουλούδια στη βεράντα, διάβασα βιβλία, έφτιαξα τις ντουλάπες, τα αρχεία στον υπολογιστή μου.

Μου άρεσαν πολύ οι περιηγήσεις σε διάφορα μουσεία τέχνης του κόσμου και επικοινωνούσα καθημερινά με φίλους, τωρινούς, παλιούς… φυσικά μου έλειψε μια βραδινή βόλτα στα καφέ, κάτι που με ευχαριστεί πολύ γενικά και η προσωπική επαφή με τους ανθρώπους, η αγκαλιά, το ζεστό βλέμμα, αυτά δεν μπορεί να τα αντικαταστήσει τίποτα, και φυσικά το θέατρο.

Το θέατρο , αυτή η μαγική τέχνη, που σε συνδέει με τον κόσμο, η ζωντανή επικοινωνία που υπάρχει με το κοινό, αυτό είναι κάτι που δεν το αισθάνεσαι παρακολουθώντας μια διαδικτυακή παράσταση, δεν είναι το ίδιο και δεν μπορεί να είναι το ίδιο, ο καλλιτέχνης μοιράζεται τον εαυτό του κάθε δευτερόλεπτο και αυτή η δόνηση, δεν μπορεί να μεταφερθεί διαφορετικά, παρά μόνο με την παρουσία του καλλιτέχνη και του κοινού την ίδια στιγμή, στον ίδιο χώρο, είναι ένα μυστήριο που η δυναμική του απαιτεί την φυσική μας παρουσία.

Για μένα δεν υπάρχει άλλο θέατρο από αυτό. Το θέατρο θέλει την ψυχή μας, η οποία αισθάνεται με το σώμα, με το βλέμμα, με τον ήχο, με τα λόγια, τα συναισθήματα. Πρέπει να παλέψουμε για αυτή την τελετουργία, η οποία αποτελεί ένα ξεχωριστό βίωμα για τον καθένα που συμμετέχει σε αυτό, είτε αφηγείται, είτε ακούει…